Lençóis

Donderdag 14 Januari: Salvador – Lençóis.

Vanmorgen om 5.15 uur opgestaan, ontbeten en om 6.15 uur kwamen ze ons ophalen om naar het busstation te gaan.
Daar kwamen we tegen 6.40 uur aan.
We hadden de kaartjes al en 2 toegangspasjes voor het perron.
We vertokken van halte B30 om 7.10 uur.
Onderweg maakte de bus nog 2 stops om gasten uit en in te laden.
We reden de stad uit en het werd een beetje heuvelachtiger, later reden we tussen rietplantage`s door, op sommige liepen nu koeien te grazen.
Later werd het nog heuvelachtiger.
Hier ook meer koeien.
Tegen 12.00 uur maakte hij een stop van 30 minuten bij een restaurant.
We kwamen tegen 14.00 uur aan in Lençóis, bij het busstation.
Vanaf Salvador – Lençóis = 426 km.
Intussen was het weer 28 garden
Volgens onze voucher zou iemand van de puosada ons daar opwachten, maar niemand daar.
Volgens de reisagent was het maar 1,5 km. naar de puosada.
Heb bleek iets verder en stevig heuvel op.
We hadden besloten om te gaan lopen, maar eerst liepen we in een verkeerde weg, daar kwamen we een dame tegen waar we het aan vroegen, die liep met ons mee en droeg Sylvia`s koffer, we moesten we over heel smalle paadjes.
Daarna weer over een straat met kleine kinderkoppen en daarna over een zandweg.
Maar uiteindelijk zijn we bij Pousada “Alto do Cajuero” aangekomen.
Toen we bij de receptie kwamen wist niemand nergens van, dus ze belde maar even met iemand, Leo.
We kregen kamer 5.
Klein maar niks mis mee.
Na even in een hangmat gelegen te hebben zijn we weer naar de receptie gewandeld.
Nu was Leo er, we hebben voor morgen een excursie geboekt.
Daarna naar het dorp gewandeld.
Daar even bij de bank gepind.
Daarna bij een restaurantje, "Bavarois", gegeten, halve kip met rijst.
Na het diner nog een wandeling gemaakt door een deel van het dorpje.
Overal stonden tafels en stoelen op straat, daar waren restaurantjes bij.
Toch heel ander publiek dan in Salvador, jonger, ruiger !!!! Hippi`s.
In zo`n straatje nog een cappuccino gedronken bij en koffietentje, echte koffie.
Daarna weer naar de pousada gewandeld, daar kwamen we tegen 19.00 uur aan, het begon al echt donker te worden, gaat hier ook sneller dan thuis.
Bij de receptie geïnformeerd of de boeking voor morgen akkoord was, ja, en 2 handdoeken gevraagd om mee te nemen.
Daarna op de kamer wat uitgewassen en alles bijgewerkt.
Intussen was het flink begonnen te regenen.
Tegen 22.30 uur naar bed.


Vrijdag 15 Januari: Lençóis – Chapada Diamantina.

Vanmorgen om 7.15 uur opgestaan en ontbeten.
Tegen 8.30 uur waren we bij de receptie, daar stonden nog 2 anderen te wachten.
Na later bleek gingen die ook met ons mee.
Bleek een stel uit Portugal te zijn, hij woonde nu in Engeland en zij, Vivian, kwam van een klein eilandje bij Madeira, “Ilha Deserta”.
Na even kwam er een jongeman, Adrie, die met ons 4e een tour ging maken.
We gingen met een volkswagen, ik voorin en Sylvia met de andere 2 achterin.
Na ca 30 minuten rijden kwamen we bij een plaats met een restaurantje, “Mucugezinho”, vanaf daar liepen we over heuvelachtige, rotsenpad, weg naar een waterval, “Poço do Diabo”.
Het water zag bruinachtig, kwam volgens Adrie omdat er veel tinine in zat.
Goed voor de haren volgens hem.
We hebben er even in gezwommen, fris maar niet echt koud.
Ben naar de waterval gezwommen kon er onder aan een kant zitten.
Daarna weer terug gezwommen naar de overkant.
Weer het hele stuk teruggewandeld over het rotspad.
Daarna ca. 15 minuten met de auto naar een berg, “Pai Inácio” ca. 1250 meter hoog, daar reed Adrie een stuk omhoog.
De laatste 250 meter hoogteverschil moesten we lopen, weer over zo`n rotspad.
Langs het rotspad en bovenop het plateau stonden veel struiken en bloemen, zo waren er, grote lavendelstruiken, grote cactussen (sommige kwamen bloemen in), Bromelia`s en een soort struiken waar een soort lelieachtige bloem in zat.
Daar stond het op de top vol mee, zomer hier, dus regen, het had bijna 8 maanden niet meer geregend.
Bovengekomen hadden we een mooi uitzicht over de “Diamanten Vallei”.
Er werden nu geen diamanten meer gewonnen, die op ca. 25 meter diepte zaten.
Mag nu niet meer omdat het nationaal park is geworden.
Er waren nog een paar andere hoge rotsen in de directe omgeving.
Na even rondgekeken te hebben zijn we weer via het rotspad naar beneden gewandeld.
Het was nu bewolkt en ca. 25 graden,
Daar bij een standje vers uitgeperste suikerriet gedronken, ze hadden er een klein beetje limoen in gedaan, was lekker verfrissend.
Nu weer met de auto verder, een tocht van ca. 50 minuten richting Iraquara.
Op een gegeven moment verlieten we de geasfalteerde weg en reden we over een rode grondweg, met flink wat kuilen en waterplassen.
Tegen 12.00 uur kwamen we aan bij “Gruta Lapa Doce”, daar konden we eerst in het restaurant lunchen, je pakte een bord, schept op, en dat werd gewogen, en je rekent per kilo af.
Na de lunch kregen we een zaklamp en gingen onder begeleiding van een gids maar de grot.
Weer een stuk omlaag via een rotspad.
We kwamen bij een grote ingang.
De grot was 1600 meter lang en 200 meter breed en 70 meter hoog.
Het was bijzonder dat dat dus over de hele lengte zo was.
Er hingen heel veel stalactieten en op de grond ook grote stalagmieten.
Maar ook heel veel kleine van beide, je kon zien welke nu nog drupte, die waren mooi helder wit en de andere grouw.
Er waren er ook een paar die elkaar al raakte.
We zijn door de hele grot gewandeld.
Aan de andere kant konden we weer omhoog.
Adrie liet ons een aantal vruchten van struiken proberen uit de tuin van de gids, waren heerlijk zoet.
Daarna weer een tocht van 30 minuten met de auto.
Nu naar “Gruta Azul”, dat is een grot waar water in staat en als de zon wat lager staat schijnt hij precies in de grot, en kijkt het water hel blauw.
Nu dus niet, de zon staat te hoog !!!!!
Daarna naar de “Pratinha” gewandeld.
Die grot staan via de ondergrond in verbinding met de Gruta Azul.
In deze grot hebben we gezwommen, een lifevest aan, zwemvliezen en snorkel spullen, en je kreeg een zaklamp.
Want in de grot was het donker.
Meteen kreeg al een kind problemen, de begeleider nam hem onder zijn hoede, niet lang daarna ook zijn vader, dus de begeleider had er nu 2 onder zijn hoede.
Onder water was er niet zo veel te zien, maar de rotsformatie boven zoveel te meer.
Bij het snorkelen had ik even niet opgelet en dreef af naar de zijkant waar maar een klein beetje hoogte boven water was, stiet daar mijn hoofd.
Boven water waren er mooie ringen in de rotsen.
Na ca. 360 meter was het eind, daar kwam vanuit een tunnel onder de rotsen het water van de Gruta Azul, hier was het ca. 14 meter diep.
We moesten omdraaien en dezelfde weg weer terug zwemmen.
Op het eind, uit de grot komend, konden we even in het open water zwemmen.
Daar zat een heleboel kleine vis.
Die kwamen aan je voeten knabbelen, even een raar gevoel.
Daarna uit het water, spullen ingeleverd en boven een biertje gedronken.
Tegen 17.00 uur gingen we weer terug naar de auto en terug richting Lençóis.
Intussen was het zonnig en 29 graden.
Tegen 18.00 uur kwamen we aan bij de pousada.
Afscheid genomen van Adrie, en snel even douchen.
Daarna te voet naar het dorpje gewandeld, Leo heeft ons een ander paadje gewezen, smal met rotsstappen, maar wel korter.
In het dorpje was het heel druk, veel rasta en hippie gasten.
Naar het bleek is hier over een paar dagen een soort of festival van een paar dagen.
In een straatje waar de tafels en stoelen op straat staan gedineerd.
Daarna nog een kleine ronde gemaakt en terug naar de pousada.
Waren tegen 22.30 uur weer terug, nu uitgeput op bed.
Het was nu nog steeds 28 graden


Dag: Zaterdag 16 Januari: Lençóis.

Vannacht even opgeweest, het was om 2.00 uur nog 24 graden.
We kwamen er achter dat we overmorgen niet om 7.30 uur zouden vertrekke met de bus, maar tickets hadden van 13.15 uur !!!!!
Dus na het ontbijt, 9.00 uur naar het busstation gewandeld en daar geinformeert naar de bus van 7.30 uur.
Maar deze zat helemaal vol.
Dus we hadden geen andere mogelijkheid dan 13.15 uur.
Even een stukje langs het riviertje gewandeld, daar waren ze de was aan het wassen in de rivier.
Ze legde het te drogen op de rotsen, klein goed op een soort wasdraad.
Even naar een soort touristen info gewandeld, maar ze hadden niet echt iets nieuws, behalve waters en zwemmen.
Daarna naar de kapper gewandeld die we gezien hadden, maar er waren 2 gasten voor en dan had hij siesta tot 14.00 uur.
Even koffie gedronken bij een soort bio winkel, maar de koffie was goed.
Dus terug naar de pousada.
Bij terugkomst in de pousada even geïnformeerd of we naar de office in Salvador konden bellen.
Daar spraken ze heel slecht Engels.
Daarop kwam de eigenaar van de pousada met mij praten.
We zouden met de nachtbus kunnen.
Sylvia even geïnformeerd maar die vond dat ook niks.
Toen ik beneden kwam had de eigenaar net de dame van de office aan de lijn.
Dus onze oppiktijd in Salvador wordt nu 19.30 uur, als de bus dat haalt !!!!
Tegen 14.30 weer naar de kapper gewandeld, er zat nu een jongeman op de stoel maar hij was bijna kaar.
Zag dat erachter een soort naaiatelier zat en aangezien een tasje van ons kapot was deze meteen laten naaien.
Daarna was de kapper vrij.
Knippen koste R$ 10,00 (€2,50) en de baard R$ 5,00 (€ 1,25).
Daarna naar het centrum gewandeld bij een eissalon een ijsje genomen, ook hier weer per kilo, was heerlijk schepijs.
Daarna even doorgewandeld, het begon te regenen, dus snel een restaurant opgezocht.
Intussen was het 16.00 uur geworden.
Dus een vroeg diner vandaag.
We hebben heerlijk gegeten.
3 biefstukken met rijst, bonen, ui, en frietjes.
Na buitenkomst was het weer droog, even bij een koffietent nog koffie gedronken, daarna naar de bank.
Toen we buiten kwamen begon het te druppelen, dus naar de pousada gewandeld.
We hielden het bet droog.
Bij aankomst was er een feestje aan de gang, de eigenaar en zijn dochtertje vierden hun verjaardag.
Hij nodige ons uit voor een biertje, kreeg meteen 1 liter fles voorgezet, maar Sylvia heeft ook wat gedronken.
Na een korte tijd daar aanwezig te zijn geweest, even gepraat met de eigenaar, zijn we stilletjes vertrokken.
Intussen was het gaan regenen, niet hard, maar zo te horen zou het wel even duren.
Even alles bijgewerkt in een hangmat buiten.
Het was om 19.00 uur nog steeds 27 graden
Tegen 22.00 uur gaan slapen.


Zondag 17 Januari: Lençóis - Salvador.

Het heeft een groot gedeelte van de nacht geregend.
Vanmorgen uitgeslapen en tegen 9.00 uur ontbeten.
Daarna alles wat bijgewerkt.
Tegen 12.00 uur moeten we van de kamer zijn.
Tegen 12.45 kwam er een taxi die ons naar het busstation bracht.
Daar waren we om 13.00 uur.
De bus kwam om 13.20 uur.
We vertrokken om 13.30 uur.
Onderweg weer 1 keer gestopt bij een restaurantje en daarna nog 2 keer bij een busstation.
Om 20.00 uur precies waren we in Salvador.
Daar stond de jongeman die ons ook opgehaald had bij het vliegveld al op ons te wachten.
We waren om 20.45 uur bij de pousada, nu hadden we kamer 7.
Die is groter en er staat een bank en buro in, hadden we die maar de eerste keer gehad.
Na de spullen op de kamer gezet te hebben zijn we richting de funiculaire gewandeld, het tentje waar we heen wilde was dicht.
Maar tegenover zaten de mensen op straat.
Daar wat te eten en drinken besteld.
Tegen 22.00 uur waren we weer terug op de kamer.
Even wat bijgewerkt en snel naar bed.

(PS: nu even geen foto of video i.v.m. korte nachtrust).